Er hangt een smerige walm in mijn mond. Een smaak van knoflooksaus, kebab en uitgekotste kebab, bier en gin. Plotseling realiseer ik me dat mijn nachtelijke avontuur in braken is geëindigd, ik check of mijn bed het heeft overleefd.
De herinnering dat ik mijn maaginhoud heb achtergelaten op een parkeerplaats komt weer terug.
‘’Iemand zal een leuke verrassing aantreffen deze ochtend. Het was wel een zure actie van mezelf’’
Ik moet lachen om mijn eigen woordgrap.
Mijn hoofd bonkt en misselijkheid overheerst. De geur van bierscheten, kots en nog meer bierscheten hangt in mijn kamer. Ik stink, mijn kamer stinkt en zelfs mijn bed heeft de penetrante geur overgenomen. Ik voel me vies en het enige dat ik wil is zitten onder een koude douche. Koud water is mijn beste vriend wanneer ik een kater heb, dan sluit ik mijn ogen en ontsnap ik aan mijn bonkende hoofd en rommelende maag en zweef ik in mijn verbeelding naar een exotisch land waar ik rust neem onder een koude waterval.
Ik begin mezelf uit mijn bed te hijsen. De behoefte om mezelf te bevrijden van deze zure geur wordt groter. Mijn eerste been staat op de vloer en voor enkele secondes blijf ik in deze positie liggen maar uiteindelijk hak ik de knoop door. Ik spring omhoog en loop naar de badkamer, het verlangen naar de koude douche wordt groter maar onderweg voel ik mijn maaginhoud omhoog komen en het wandelen naar de badkamer veranderd in sprinten naar de wc.
Knielend zit ik voor het toilet.
‘’ik drink nooit me…’’
Mijn gedachten worden onderbroken door een onverwacht bezoekje van mijn maaginhoud.
‘’Weer teveel gezopen, Bob?’’
Ik til mijn hoofd op van de wc en zie mijn moeder in de deuropening staan. Met een wasmand onder haar rechter arm zit ze mij te bestuderen, uiteindelijk geeft ze mij een afkeurende blik. Er zit wat braaksel op mijn gezicht, ik voel het naar beneden glijden. Woorden kan ik niet delen met mijn moeder, want dan komt de zure substantie weer naar boven, ik knik en keer terug naar de wc.
‘’Je leert het ook nooit, he’’
Ze loopt door.
Minuten later weet ik de kracht te vinden om mezelf los te koppelen van de porseleinen pot. Ik kijk in de spiegel en zie mijn waterige, rode ogen, mijn in de war zittende haar en nog resten braaksel op mijn gezicht zitten, met mijn hand probeer ik de restjes weg te halen terwijl ik ondertussen mezelf probeer te verlossen mijn onderbroek. Er stroomt nog alcohol door mijn lichaam. Het voelt alsof ik in een schommelschip zit net na duizend maal rond te hebben gedraaid met een vettige maaltijd in mijn maag. Uiteindelijk verlies ik mijn balans en val ik op de grond. Er galmt een harde klap in badkamer maar de pijn voel ik niet. Ik voel een zacht douchematje onder mijn hoofd en ik besluit mijn ogen voor een seconde te sluiten.
Met mijn onderbroek op mijn enkels val ik weer in slaap.
Secondes, minuten of uren spendeer ik daar, het tijdsbesef is volledig weg en wanneer ik mijn ogen open strompel ik onder de douche. In een kleermakers zit ga ik onder de douche zitten en laat ik het koud-lauwe water over mijn brakke lichaam stromen. In de douche zitten is een van de goddelijkste dingen die ik mezelf kan geven wanneer ik teveel schade heb aangericht aan mijn lichaam met alcoholische versnaperingen. Soms vergeet ik tijdens het douche dat ik een helse kater heb, alleen om na het douche er weer mee geconfronteerd te moeten worden.
‘’Wat zou het nou fijn zijn om een vrouwlijk lichaam tegen me aan te hebben.’’
Ik verlang naar een vrouwelijk lichaam. Een verlangen naar zachte handen die glijden over mijn lichaam, zoete geuren van het vrouwelijk parfum die de zure walm vervangen waar ik nu in zweef en de verlossing van mijn eigen brakke en donkere gedachtes. Seks, fysiek contact en slaap zijn essentieel voor mij om deze lange dag door te komen. Niet dat ik een mooie dame vandaag zo ver weet te krijgen om met mij het bed in te stappen gezien mijn gezicht lijkt op een drie weken oud lijk evenals de geur die om mijn lichaam hangt.
Ik zet de douche een tikje warmer.
De rondingen, het figuur en de prachtige gezichtjes kunnen mijn dag goed maken. Vroeger was ik niet zo. Het enige waar ik toen naar verlangde was iemand die mij begreep en waar ik intiem mee zou kunnen zijn, Ik zat vast in de illussie dat iedereen een soul mate zou hebben en dat het perfecte meisje om de hoek zou staan. Naief was ik toen. Ik keek zelfs neer op mensen die zouden liegen, misleiden en bedriegen om seks te hebben, ik keek neer op mensen die geobsedeerd waren door seks. Maar nou is mijn blik veranderd, zijn mijn verlanges veranderd en ben ik veranderd. Nou verlang naar een vrouwelijk lichaam naast me, zodat ik afgeleid word van de wereld en ik niet meer met mijn eigen donkere gedachtes zit opgescheept. Het geeft mij het waanbeeld dat het het medicijn voor eenzaamheid is.
‘’Ik zie geen personen meer, maar vlees’’
1 Comment