‘’Waarom moet ze zo knap zijn? Waarom weet haar verschijning mij telkens zo gek te maken, zo verward, zo hoopvol? Komt het door de alcohol dat ik haar weer zie als de goddelijke verschijning die ik vroeger als een braaf kerkjongetje aanbad? Of is het gewoon haar aanwezigheid in de algemeenheid die mij zo gek maakt?’’

Het is lang geleden sinds ik haar heb gezien. Sinds de laatste keer dat ik haar zag heb ik geprobeerd om haar te vermijden. Niet omdat ik haar haat. En al helemaal niet omdat ik niet van haar gezelschap geniet. Voor een lange tijd was ze enkel maar een digitale verschijning voor mij, een vriendin die ergens in the middle of nowhere woont. Maar als ze eenmaal in mijn gezelschap is verander ik. Wat ik ook doe, hoe hard ik ook vecht, ik ben gedoemd om te veranderen in dat wereld nieuwsgierige dertienjarige jongetje dat ik vroeger was. Bier begint beter te smaken, muziek gaat beter klinken en de zon lijkt feller te schijnen.

Ik was vergeten wat ze met mij deed. Hoe ze mij onbewust bespeelt.

Als zij langs mij staat, dan vergeet ik mijn duistere persoonlijkheid. Dan begin ik me weer menselijk te voelen. Kinderlijk. Dat wil ik vermijden, mijn menselijkheid. Het begint onnatuurlijk aan te voelen om zo te zijn. Dan voel ik me kwetsbaar en fragiel, alsof ik aan iedereen mijn zwakke plek blootleg.

Ik kijk haar aan, ze is dronken, haar lange bruine haren zitten voor haar gesloten ogen terwijl ze op de duistere techno beats danst. Mijn blik blijft gericht op haar, ik kan hem niet verplaatsen. Ik wil hem niet verplaatsen.

Niemand heeft oog voor elkaar tijdens dit feest. Iedereen danst op zijn eigen manier zonder dat er veroordelende of uitlachende blikken worden geworpen. Misschien komt het omdat het feest in een oude kerk plaats vindt, dat iedereen diep van binnen bijgelovig wordt door het idee dat we een van de heilige plekken onteren van de grote achtbare man.

Ze voelt mijn blik op haar lichaam en kijkt mij aan. Ze lacht en komt naar mij toe gedanst. Haar handen pakken de mijne vast en ze begint met me te dansen, hiermee wilt ze zeggen ‘’Move your lazy ass en ga dansen’’. Op de ritme van de muziek beginnen we beide te dansen terwijl we oogcontact houden. Mijn hartslag versnelt en het enige wat ik nog kan zien zijn haar zwarte haren die sierlijk mee bewegen op de duistere klanken.

‘’Fuck it’’ denk ik

Ik trek haar dichter naar me toe en verlos een van mijn handen zodat ik haar kin lichtjes omhoog kan duwen. Ik zoen haar. De zoen is slecht, onze tanden knallen tegen elkaar aan en we kunnen geen ritme vinden om onze tongen samen te bewegen. Al snel duwt ze me weg met een verwarrende blik in haar gezicht.

Ze denkt na, ze moet het verwerken. Ze kijkt me aan en kijkt weer weg waarna ze mij vervolgens weer aankijkt met een ondeugend lachje. Ze pakt mijn hand weer vast en begint mij weer te zoenen.

Deze kus is nog slechter dan de vorige maar tegelijkertijd voelt het goed. Alsof ik zojuist iets heb gekregen waar ik als een bezetende naar verlangde. Voor haar is het enkel maar een kus in een dronken bui, voor mij is een zeldzaam geluks momentje.

‘’Dit gaat het alleen maar moeilijker maken’’ denk ik.