Mia trok haar schouders op. 

‘’Misschien is het ook wel fucked up, Bob. Maar ik was zelf ook fucked up in die periode.’’ 

‘’Daar heb ik niets van gemerkt, Mia.’’ 

‘’Jij kon er ook aardig wat van hoor, lieve schat.’’ 

Als antwoord gaf ik haar een harde cynische lach. 

‘’Maar ben je nu jouw geweten aan het luchten?’’ 

‘’Nee, Bob. Of ja, misschien. Ik wilde je gewoon uitleggen wat er aan de hand was.’’ 

‘’Dat je mij deed in het bed van je ex?’’ 

Met lichtelijke schaamte knikte ze. 

‘’Waarom eigenlijk?’’ 

‘’Je herinnerde me aan hem.’’ 

‘’Wacht. Je vindt mij op die kakker lijken?’’ 

‘’Weet ik veel. Jullie hebben iets gemeen.’’ 

‘’Jezus’’ Zei ik. ‘’Waarom word ik altijd vergeleken met gasten waar ik niets mee te maken wil hebben?’’ 

‘’Weet ik niet.’’ Antwoordde Mia stilletjes. 

‘’Maar je neukte mij dus in het bed van jouw ex omdat ik jou aan hem herinnerde?’’ 

‘’Klopt.’’ 

‘’Jezus, ik voel me zo gebruikt Mia. Wist je dat?’’ 

‘’Nou moet je niet moreel gaan doen, Bob. We gebruikten elkaar. Vertel me niet dat je niet aan Katie dacht terwijl wij samen waren. En die zelfmoord, dat zal sowieso ook wel een hand hebben gehad in jouw keuzes.’’ 

Even lachte ik lichtjes. Het was pas toen Mia het zei dat ik me realiseerde dat die zelfmoord überhaupt had plaatsgevonden. Niemand wist er verder iets van, zelfs ik had het verstopt. Alleen zij, alleen Mia had de barre ervaring onthouden en wist de koude obscure herinneringen weer naar boven te halen.  

‘’Bedankt voor het terughalen.’’ 

‘’Ik bedoel alleen maar, Bob, dat wij beide onze redenen hadden om elkaar te gebruiken. Ook al was het op een ontzettend ongezonde manier, het is wel gebeurd.’’ 

‘’Moet je niet terug naar jouw mannetje?’’ 

‘’Die staat waarschijnlijk met jouw baas te praten.’’ 

‘’Oké.’’ Antwoordde ik, onwetend wat voor woorden ik verder kon gebruiken. 

‘’Eigenlijk ben je zo voorspelbaar. Wist je dat?’’ 

‘’Hoezo?’’ 

‘’Als het gesprek ook maar enigszins diepgang krijgt en over jou gaat, dan sla je dicht. Dan probeer je het te ontwijken.’’ 

‘’Ik praat gewoon niet graag over mezelf.’’ 

‘’Of je bent bang voor jezelf. Bang dat mensen uiteindelijk gaan inzien wie je echt bent.’’ 

‘’En wie is dat dan?’’ 

‘’Ik heb geen idee, Bob. Ik heb nooit geweten wie je echt bent.’’ 

‘’Ik ook niet.’’ Mompelde ik terwijl ik naar de grond staarde. 

‘’Weet je wat ik denk. Dat je pas jezelf echt gaat leren kennen als je met jouw shit gaat dealen. Hak de knoop door met Katie en verwerk ook eens die zelfmoord zonder het weg te stoppen en te vergeten. Ga praten, Bob. Vertel iemand hoe jij je voelt, wat er door jou heen gaat. Breng je diepste verlangens en dromen eens naar buiten, want zolang je iedereen buitensluit zal je altijd eenzaam blijven. En in situaties zoals deze terechtkomen.’’ 

‘’Ben je klaar, Mia?’’ 

‘’Nee, Bob. Nog lang niet. Voor de verandering probeer ik je eens te helpen maar volgens mij weiger je gewoon om te luisteren.’’ 

‘’Wat wil je dat ik doe, Mia. Ik krijg hier een hele tirade van jou om te veranderen maar terwijl ik dit aanhoor, blijf ik me afvragen ‘’Hoe dan? Hoe de fuck moet ik veranderen?”.’’ 

‘’Dat weet ik ook niet, dear. Maar als iemand die je vluchtig heeft gekend zie ik dat je diepongelukkig bent en ik probeer nu mijn hand uit te steken voordat ik ergens moet horen dat jij jezelf van kant hebt gemaakt. Dat je voor de trein bent gesprongen ofzo.’’ 

Opnieuw moest ik lachen. 

‘’Wat is er nou zo grappig, Bob.’’ 

‘’Dit.’’ Zei ik. ‘’Deze hele preek van jou. Je vertelt me wat ik voel, wat ik ga doen en wat ik denk. Maar je zei net al dat je me totaal niet kent en dat klopt ook. Ik ben niet ongelukkig maar ook niet gelukkig. Ik houd niet van het leven maar ik haat het ook niet. Ik ben gewoon ambivalent over alles geworden en ergens voel ik me daar oké bij. Dus ga mij alsjeblieft niet vertellen dat je bang bent dat ik zelfmoord ga plegen want ten eerste, dat ga ik niet doen. En ten tweede is de trein totaal niet my style.’’ 

‘’Oké.’’ Zei ze terwijl ze haar handtas herpositioneerde over haar schouder. ‘’Waarschijnlijk staat Danny beneden op mij te wachten, dus ik moet gaan. Maar, Bob, verander alsjeblieft. Al doe je het niet voor jezelf, doe het dan voor iemand die je toch diep van binnen ergens mag. Doe het voor Katie, Damian, Kyra en alle andere mensen die dichtbij je staan. Stop met het roken, het overmatige gezuip en de doelloze seks voordat je de balans en jezelf verliest.’’ 

‘’Ik heb het genoteerd.’’ Zei ik terwijl ik nog een sigaret opstak. ‘’Het was zoals gewoonlijk weer een pleasure om met je te praten.’’  

‘’Doe alsjeblieft niet zo sarcastisch, Bob.’’ Zei ze terwijl ze naar de deur toeliep. ‘’ Ooit ga je me hiervoor bedanken.’’ 

Voordat ze de trap afging, keek ze om en zei: ‘’Het was hoe dan ook een waar genoegen om even met jou huisje te hebben gespeeld.’’ 

En liep weg. 

Weg uit mijn leven. 

 Vorige post Volgende post