Op de achtergrond klonk het geluid van de dronken, uitbundige mensen. Er hing een combinatie van een zure alcohol geur en Katie’s parfum in de lucht. Om de zoveel tijd blies er een zacht briesje langs.  

Kyra was ondertussen teruggegaan naar Damian met de smoes dat hij haar belde, maar we wisten beide dat Kyra mij en Katie wat privacy wilde geven. Met de hoop dat zij en ik op wonderbaarlijke wijze toch de sprong naar een relatie zouden wagen. 

Katie zat nog steeds met haar hoofd tussen haar knieën terwijl ik stilzwijgend mijn arm om haar heen had. 

Ik bleef hopen dat Katie niet van mij verwachtte dat ik haar verzachtende woorden zou toedienen, simpelweg omdat ik niet wist wat ik zou moeten zeggen.  

En ik was te stoned om überhaupt een inhoudelijk gesprek te voeren. 

Met mijn vrije arm pakte ik een sigaret, stopte deze tussen mijn lippen en stak hem onhandig aan.  

In de chaos van de stilte observeerde ik de langslopende mensen, maar al snel dwaalde mijn gedachten af naar mijn eigen fantasie. Ik begon te denken over mijn toekomst, die er normaal gesproken erg somber uitzag. Maar nu had het plotseling hoop. 

Potentie. 

Levendige beelden schoten voorbij. Damian die als dokter werkte. Kyra, die nog steeds verliefd was op Damian. Robert en ik die aan het lachen waren.  

En Katie. 

That sweet old Katie. 

Die de hoofdrol speelde in elk gefantaseerd scenario. Telkens kwam haar lach voorbij, de kleine neurotische trekjes die ze had en haar lange bruine haren, die langzaam mee golfden met de fictieve wind. 

Ik haalde mijn arm van haar af en keek naar haar. Ze zat letterlijk tegen mij aan, maar toch voelde het alsof ze mijlenver was.  

Ik zuchtte, legde mijn arm weer terug en gaf haar een kus tegen haar slaap aan. 

Uit het niets keek ze op en staarde me voor een poosje aan. Haar ogen waren rood, haar mascara was uitgelopen en haar onderlip trilde maar toch wist ze het voor elkaar te krijgen om een klein lachje los te laten. 

Ik keek haar weer aan en zei: ‘’Ik wil hem nog wel een keer brandmerken.’’  half lachend in de hoop dat het haar zou opvrolijken. ‘’Met liefde zelfs.’’ 

Daarop reageerde ze: ‘’Je bloedt.’’ 

‘’Weet ik.’’ 

‘’Je hebt toch niet weer ruzie gehad met hem?’’ 

‘’Waar zien mensen mij vanavond voor aan...’’ 

‘’Als iemand die zijn eigen gerechtigheid hanteert.’’ 

Ik keek omlaag. 

‘’Ik ben allang vergeten wat dat woord betekent.’’ 

Als antwoord zuchtte Katie, legde haar hoofd op mijn schouders en pakte mijn vrije hand vast. Als reactie stopte ik de brandende sigaret tussen mijn lippen en kneep lichtjes in haar hand. 

‘’Helpt het als ik zeg dat ik met de fiets ben gevallen?’’ 

‘’Bullshit.’’ 

‘’Ik bedoel, je weet hoe slecht mijn motoriek is. Vooral als ik heb geblowd.’’ 

‘’Je bent af en toe wel onhandig.’’ Stemde ze in. 

‘’Onhandig!? Ik denk dat het betere woord ‘mongool’ is, lieve Katie.’’ 

Ze keek mij keurend aan. 

‘’Dat is jouw algemene benaming, schat.’’ Zei ze grinnikend.  

‘’Oeeh, onder de gordel dit.’’ 

Katie sloeg me lichtjes tegen mijn schouder. 

‘’Je kan het hebben.’’ 

Ze liet mijn hand los en pakte mijn arm vast. Met haar hoofd drukte ze harder op mijn schouder. Ondertussen gooide ik de opgerookte sigaret naast mij weg. 

‘’Ik ben blij dat je hier zit.’’ 

‘’Je kan niet zo fijn leunen op Kyra’s schouders, hè.’’ 

‘’Nee, ik bedoel dit serieus, Bob. Ik ben gewoon blij dat je bent gekomen. Het is lief.’’ 

Onwetend hoe ik daarop moest antwoorden zei ik: ‘’Zal ik je zo thuis afzetten?’’ 

Katie schudde snel nee. 

‘’Blijf nog even zitten.’’ Zei ze met een lichte trilling in haar stem. ‘’Alsjeblieft.’’ 

Als antwoord stak ik nog een sigaret. 

We zaten daar een half uur. Ik werd langzaam nuchterder terwijl de mensen op de achtergrond hun alcoholgehalte nog verder weghielpen. De sterren leken feller te schijnen terwijl mijn psyché langzaam weer op aarde kwam.  

Katie leunde nog steeds stilletjes op mijn schouders. Het enige geluid wat ze af en toe maakte was een diepe zucht. Uiteindelijk lag ze met gesloten ogen tegen mij aan. Ik wist niet zeker of ze sliep dus ik fluisterde zachtjes haar naam. 

Na zes keer reageerde ze dufjes. 

‘’Huh?’’ 

‘’Ik ga je thuis afzetten.’’ 

‘’Ga mee.’’ 

‘’Ja, ik fiets mee.’’ 

Langzaam werd ze weer wakkerder. 

‘’Nee, ik bedoel, blijf bij mij slapen.’’ 

‘’Lijkt je dat wel een goed plan?’’ 

‘’Alsof jij van de goede plannen bent.’’ 

‘’Touché.’’ Twijfelend keek ik rond. ‘’Oké, ik blijf slapen onder een voorwaarde.’’ 

‘’Wat dan?’’ 

‘’Ik ga geen seks met je hebben.’’ 

Vorige post Volgende post