3.8 Ik snap het, gast. Je leeft in de sportschool, good for you

Photo by Arthur Oscar

Scroll this

Het was zaterdagochtend en nog half stoned werd ik wakker langs Brit. Zij lag in haar ondergoed opgerold in haar deken waarschijnlijk nog te zweven door haar eigen droomwereld. In mijn ondergoed stapte ik uit bed en liep naar de keuken toe.  

Brit woonde in een oud studentenhuis op Strijp S. Het was pas die ochtend dat ik realiseerde dat de woning een groot doolhof was. Halfnaakt liep ik door de industrieel getinte hallen op zoek naar de keuken.  

Na vijf minuten te hebben gezocht vond ik de keuken, waar een huisgenoot van Brit met een bord havermout voor zijn neus zat. In zijn ene hand had hij een lepel waarmee hij de havermout als een bezetene wegharkte terwijl hij met zijn andere hand door instagram scrollde. Ik ging aan de eettafel zitten en keek rond. Het duurde een paar seconde voordat hij doorhad dat ik in de keuken was. 

Hij liet de lepel met een abrupte plons vallen in zijn kom en keek mij lichtelijk verbaasd aan. Een beetje van de opgespatte havermout bleef plakken aan zijn blouse. 

‘’What the fuck?’’ 

‘’Wat?’’ 

‘’Ik probeer hier te eten.’’ 

‘’Dus?’’ 

‘’Zou jij het fijn vinden als een gast halfnaakt binnen komt wandelen als je aan het eten bent?’’ 

‘’Denk het niet.’’ 

‘’Gast, bij wie heb jij überhaupt geslapen?’’ 

‘’Bij Brit.’’ 

De jongen begon te lachen. 

‘’Serieus?’’ 

Ik knikte. 

‘’Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?’’ 

‘’Ik was te stoned om naar huis te fietsen.’’ 

‘’Sure, gast, sure.’’ 

Ondertussen zag ik op het aanrecht een Senseo apparaat staan.  

‘’Kan ik koffiezetten?’’ Vroeg ik terwijl ik naar het aanrecht knikte. 

‘’Ik weet niet of je dat kan.’’ 

Ik negeerde zijn slechte grap, pakte een mok uit een kasje en begon koffie te zetten. Terwijl het koffieapparaat begon te zoemen zag ik dat op het aanrecht een pakje sigaretten lag. Ik pakte het pakje op. 

‘’Can I bum one?’’ 

‘’Voor mijn part wel. Het zijn toch niet mijn sigaretten.’’ 

Ik stak de sigaret aan en liep met de koffie terug naar de keukentafel. Ondertussen zat de jongen weer aan zijn havermout en negeerde volledig mijn bestaan. Terwijl hij zijn havermout verder aan het opschrokken was bestudeerde ik hem. In een oogwenk kon ik al zien dat hij niet mijn soort persoon was. Zijn haren zaten zo strak naar achter gekamd dat ik zeker wist dat hij vroegtijdig kaal zou worden. Zijn kleren zaten nog strakker, het was overduidelijk dat hij de wereld wilde laten zien hoeveel hij in de sportschool was.  

Hij straalde pure oppervlakkigheid uit. 

Ik nam een hijs van de sigaret terwijl mijn ogen de keuken scanden naar iets waarin ik het as kon aftikken. Uiteindelijk liep ik naar het aanrecht, pakte een kopje en nam deze mee terug naar de eettafel. 

Toen ik opnieuw ging zitten keek de jongen op. 

‘’Gast, ik moet jou wat vragen, hè. Of eigenlijk eerder waarschuwen.’’ 

‘’What’s up?’’ 

‘’Je weet dat Brit écht gek is, ? Ik zou oppassen, gast.’’ 

’Dus?’’ 

‘’Het is maar een waarschuwing, gast.’’ 

‘’Waarom zeg jij zo vaak gast?’’ 

‘’Wat?’’ 

‘’Het is echt irritant, gast.’’ 

‘’Jezus, wat voor gasten haalt Brit binnen.’’ 

Ik begon te lachen. 

‘’Wat is er nu zo grappig?’’ 

‘’Je zei weer gast.’’ 

De jongen pakte zijn inmiddels lege kom op en liep de keuken uit. 

‘’Fuck jou, .’’ 

‘’Later gast.’’ Zei ik met een lach. 

En voordat ik het wist zat ik alleen in de keuken. Ik besloot om de koffie snel op te drinken, de sigaret snel op te roken en terug te gaan naar Brit haar kamer. Toen ik de deur opendeed lag ze nog te slapen. Terwijl ik mijn kleren opraapte van de grond werd Brit wakker door het rinkelende geluid van de sluiting van mijn riem. 

Verward keek ze me aan. 

‘’Morgen.’’ Zei ik. 

Met een moeilijk hese stem zei ze morgen terug. 

‘’Ga je al weg?’’ 

‘’Denk het niet.’’ 

‘’Waarom kleed jij je dan aan?’’ 

‘’Ik kreeg net commentaar van een van jouw huisgenoten omdat ik in mijn onderbroek rondliep.’’ 

Ze begon te lachen. 

‘’Dan heb je zeer waarschijnlijk Michael ontmoet.’’ 

‘’Geen idee hoe die heet maar ik weet wel dat hij mij niet mag.’’ 

‘’Wat heb je gedaan?’’ 

Ik ging op het bed zitten. 

‘’Het leek erop alsof zijn vocabulaire voornamelijk uit het woord ‘gast’ bestond.’’ 

Brit begon te lachen. 

‘’Ja, dat is Michael.’’ 

Terwijl ik mijn shirt aantrok ging ze rechtop zitten. Het haar van Brit zat wild waardoor ze een beetje op een mythische amazone leek. Ik voelde mijn lust aanwakkeren. Tegelijkertijd werd ik overmeesterd door dit goddelijke gevoel, dat ik voor de verandering eens mijn impulsen onder controle zou houden. 

Het was een kleine overwinning maar de combinatie van hormonen die het in mij losmaakte was sterker dan welke soort drug ook. Voor een kort moment voelde ik mijzelf onoverwinnelijk. ‘ 

Het was het begin van mijn redemption.  

De weg terug. 

 

Vorige post Volgende post