Na het feest gingen Katie en ik naar haar huis. Simon dwaalde af naar een obscure afterparty en Joel hadden we thuis afgezet waarvoor hij ons bedankte met een luidruchtige ‘’POTLOOD!” . Katie en ik bleven over.
Ik en Katie.
Zij en ik.
Ik kon niet gelukkiger zijn.
Katie zette twee broodjes ei voor mijn neus. Ze roken lichtelijk verbrand maar dat kwam waarschijnlijk omdat we beide nog hard gingen van de XTC. Zonder eetlust staarde ik naar het voedsel.
‘’No way dat ik dit nu naar binnen ga krijgen, Kate.’’
Met een lach antwoorde ze: ‘’Het wordt vijf minuten strijden met het broodje maar dan voel je je morgen een stuk beter.’’
Ik keek naar buiten en zag dat het al licht geworden was.
‘’Is het niet, zeg maar, al morgen?’’
Katie gaf mij een speels klapje op mijn achterhoofd.
‘’Je weet wat ik bedoel, drol.’’ Zei ze terwijl ze haar eigen bord van het aanrecht afpakte.
De lach die ze op haar gezicht wist te toveren gaf me een lichte tinteling in mijn penis. Het was geen seksuele tinteling, maar meer een tinteling van de afschrikkende schoonheid. Alsof er opeens een licht briesje door de kamer waait en je kippenvel geeft.
Maar dan in je onderbroek.
‘’Kan je alweer plassen?’’ Vroeg Katie terwijl ze een hap van haar broodje nam.
Ik moest lachen.
‘’Ik zat net aan mijn liefdeskanon te denken.’’
‘’Wanneer zit jij niet aan jouw lieftallige worst te denken?’’
‘’Om heel soepel van dit onderwerp af te glijden, nee ik heb nog niet geplast. Is dat normaal?’’
Met de buitenkant van haar hand veegde Katie een langzaam lopende stroom van eigeel weg van haar kin. Ondertussen knikte ze.
‘’Hoort ie ook zo klein te worden?’’
Katie grijnsde.
‘’Wat is er klein geworden?’’
Ze wist precies wat ik bedoelde, maar ze wilde het horen uit mijn mond.
De heks.
De lieve, goddelijke heks.
Ik liet me niet kennen en antwoordde: ‘’Mijn mannelijke brandslang. Hij heeft me verraden en de grote van een cocktailworstje aangenomen. Dadelijk ga ik nog met een Mickey Mouse stemmetje praten.’’
Ze liet een lach los. Om de een of andere redenen voelde het deze avond telkens als een overwinning als ik haar aan het lachen wist te krijgen. Ik weet niet of het door de XTC kwam of dat er langzaam een seksuele spanning aan het opbouwen was maar het werd mijn doel om haar telkens weer aan het lachen te krijgen.
Moeilijk keek ik Katie aan, afvragend wat deze gevoelens betekende. Het was nieuw voor mij, iets aparts. Ik kon niet meer onderscheiden welke gevoelens door het chemische pilletje kwamen en welke echt waren.
Het was verwarrend, tegenstrijdend en beangstigend.
Katie merkte dit op.
‘’Wat kijk je verward, Bobje?’’
‘’Ik voel me langzaam in Mickey Mouse veranderen.’’ Antwoorde ik met een hoge stem.
‘’Het doet je echt veel pijn om je kleine maatje te zien krimpen, hè?’’
Met een stomme grijns knikte ik.
Katie lachte terug en voor een moment waren wij verloren in elkaars ogen. Het duurde lang. Langer dan ik had gehoopt en langer dan ik kon volhouden.
Neurotisch vroeg ik: ‘’Zullen we maar naar bed gaan, Kate?’’ om mezelf te verlossen van de stilte.
Ze keek naar mijn bord.
‘’Weet je zeker dat je niets wilt eten?’’
‘’Ik ben nog nooit zo zeker van iets geweest.’’
Katie stond op en begon de borden op te ruimen.
Ik liep alvast naar boven.
Met mijn nog spijkerbroek aan plofte ik op haar bed. Het was zacht en het rook naar een heerlijke walm van vrouwenparfum. Toen ik mijn ogen sloot zweefde ik rond op een roze wolk. Het was geen droom of gedachte maar een ongecontroleerde hallucinatie. Katie had me al gewaarschuwd dat dit zou gebeuren, het was een teken dat de MDMA ging uitwerken.
Minuten, uren of dagen lang lag ik met gesloten ogen op mijn vredige verbeeldde wolk. Uiteindelijk kwam Katie ook, ze kleedde zich uit en kroop in een joggingsbroek en een hemdje tegen mij aan. Ik opende mijn ogen en keek Katie met een grijns aan.
‘’Die grijns van jou heb ik nog nooit zo vaak gezien als vanavond.’’
‘’Ik zit op een roze wolk.’’
‘’Lekker aan het spacen, Bobje?’’
Ik knikte en rolde mezelf op mijn zij zodat ik Katie kon aankijken.
Er viel een stilte terwijl de intimiteit die ik al de gehele avond voelde weer naar boven kwam borrelen. In een moment van gedachteloosheid legde ik mijn hand op haar gezicht. Katie keek me afwachtend aan. Zonder mezelf te laten twijfelen drukte ik mijn lippen op de hare en sloot mijn ogen hopend dat Katie hetzelfde zou doen. En dat deed ze. Terwijl onze tongen met elkaar in de knoop probeerde te raken belandde ik weer op mijn roze wolk. Maar dit keer met Katie naast me. De realisatie kwam als een mokerslag.
Ik wist dat ik haar moest krijgen.
Ik wist dat ik het ging verpesten.
En ik wist ook dat ik haar pijn zou doen.
Fuck.
Hoe rauw het is, zoals je zelf zegt, ik vind het mooi.
Waarom heb ik je blog nooit eerder ontdekt, ik ben verliefd.