En terwijl haar lippen zich ontfermde over de mijne, verloste ik mezelf van de kus. 

‘’Wo..w’’ Zei ik. ‘’Ik he..b een vriendin.’’ 

Ze moest lachen. 

‘’Wie denk je dat ik ben, kneusje?’’ 

Ik stak mijn handen uit om aan te geven dat ik het niet wist. Als reactie daarop pakte ze mijn arm vast en duwde haar lichaam tegen de mijne aan. 

‘’Ik ga het vertellen, Bob.’’ 

‘’Da…t je me kus..te? Plea..se don’t. Ik heb een vrien..din’’ 

‘’Dat zal ze niet leuk vinden om te horen of wel, Bob?’’ 

Woest schudde ik nee. 

‘’Vertel me. Hoe is ze? Wat vind je zo geweldig aan haar?’’ 

‘’Wach..t’’ Zei ik terwijl ik mijn vinger opstak. ‘’Hier heb ik een si… sigaret voor nodig.’’ Ondertussen grabbelde ik door mijn broekzak terwijl het meisje: ‘’Je moet echt stoppen met roken.’’ zei. 

Uiteindelijk wist ik mijn pakje in mijn handen te krijgen maar toen ik er een sigaret uit probeerde te halen, viel het pakje uit mijn handen de trap af. 

‘’Kut!’’ schreeuwde ik uit. Onhandig probeerde ik op te staan maar door mijn gebrekkige motoriek viel ik weer terug op mijn reet. Het meisje moest weer lachen en stond uiteindelijk op om voor mij het pakje op te rapen. Ze haalde er een sigaret uit, pakte de aansteker uit mijn handen en stak hem voor mij aan. 

‘’Je ben..t lief.’’ Stammelde ik uit. ‘’Ma..ar ik heb een de…al voor jou.’’ 

‘’En wat zou die deal dan zijn?’’ 

‘’Als je mij ver…telt wie je aan het bel…len was, dan vertel ik jou meer over mijn vrien..din.’’ 

Ze stak haar hand met een klein lachje uit, waarop ik onhandig haar zachte hand vastpakte. 

‘’Deal.’’ Zei ze. ‘’Het was mijn zus.’’ 

‘’Oo..h’’ zei ik. ‘’Wa..t een anticlimax.’’ 

‘’Wie hoopte je dat ik belde?”’ 

‘’Weet ik niet. Je de…aler ofzo. Of je pi..mp?’’ 

‘’Noem je mij nou een hoer, Bob?’’ 

Ik schudde snel nee. 

‘’Ik ne..em pimp terug.’’ 

Ondertussen ontstond er een stilte. Toen pas realiseerde ik me de grote hoeveelheid van geluid die ons omringde. De pratende mensen, de muziek, de sirenes die vaagjes in de verte klonken. 

‘’He...ee’’ Zei ik plotseling. ‘’Is jou..w zus net zo knap als jij?’’ 

‘’Wil je haar gaan versieren ofzo?’’ 

‘’Ik zo..u niet durven. Ik ben trou..w aan mijn vriendin.’’ 

‘’Jouw vriendin klinkt als een lucky lady.’’ 

Ik lachte eventjes. 

‘’Ik ben een luck..y guy.’’ 

Die woorden leken haar te bevallen. Een lichte blos verspreidde zich over haar wangen en er verscheen een grote lach op haar gezicht. 

‘’Ma..aar ik denk dat ik ruz..ie met haar ga krijgen.’’ 

‘’Hoezo?’’ 

‘’Ik da..cht dat ik haar in de kroeg zag sta.aan. Dus ik zoen…de haar.’’ 

Ze keek mij vreemd aan. 

‘’Maar.’’ Vervolgde ik. ‘’Zij bleek het niet te zijn.’’ 

‘’Dus je hebt een ander meisje gezoend?’’ 

‘’Per onge..luk’’ schreeuwde ik bijna uit. ‘’Ma…ar daarom zit ik ook hele..maal onder het bier. Want dat ongelukkige meisje ko..n het niet waarderen.’’ 

‘’Maar je wilt het haar vertellen.’’ 

Ik knikte snel ja. 

‘’Ik wi…l gewoon eer..lijk tegen haar zijn. Alleen ho…op dat ze kan inzi…en dat het oprecht een onge…lukje was.’’ 

Ze pakte mijn hand vast waardoor ik een vreemde blik richting haar produceerde. Ik wilde opnieuw laten vallen dat ik een vriendin heb maar voordat ik de woorden kon delen zei ze: ‘’Ik denk dat ze het wel begrijpt.’’ 

Ondertussen nam ik een hijs van mijn sigaret en langzaam maar zeker voelde ik de alcohol wegebben uit mijn lichaam. 

‘’Hoe he…eet je eigenlijk?’’ 

Ze lachte kort en zei vervolgens: ‘’Katie.’’. Uit schrik schoot ik omhoog. 

‘’Don’t fu…ck with me. Hoe heet je echt?’’ 

Het enige wat ze daarop zei was mijn naam op een hele droge, bijna verklarende toon. Ik nam opnieuw een hijs van de sigaret terwijl zij nog een keer mijn naam zei. Uiteindelijk ging ik weer naast haar zitten en zei met een diepe zucht: ‘’Schon..e dame ik snap er vrij weinig van.’’. Ze begon uitbundig te lachen. 

‘’Sorry maar ik kan het niet meer volhouden, Bob.’’  

‘’Wat nie…t?’’ 

‘’Het is te komisch dat je mij niet herkent.’’ Zei ze terwijl ze nog steeds aan het lachen was. 

‘’Wacht… wait a minu…te’’ antwoordde ik terwijl ik probeerde op te staan. Ik ging voor haar staan, pakte haar gezicht met beide handen vast en keek in haar ogen. Het duurde een paar seconden voordat ik realiseerde dat ik al die tijd naast Katie had gezeten. Uiteindelijk met een simpele: ‘’Hey Katie.’’ in combinatie met een kleine grijns, liet ik weten dat ik weer enigszins terug op aarde was. 

Vorige post Volgende post