Brit had deze blik in haar ogen, alsof ze een afweging aan het maken was tussen met mij neuken, trouwen of vermoorden. En voordat ik het wist leunde ze naar voren en zette haar lippen op de mijne.

Zonder erover na te denken verloste ik mij van haar zoen.

Ze vatte het gelijk op als een belediging en keek mij licht geïrriteerd aan.

‘’Wauw, afgewezen. Dit is een deuk in mijn ego, Bob.’’

‘’Hé zo moet je het niet oppakken. Je weet dat ik zo met jou het bed in zou springen.’’

‘’Waarom doe je het niet dan?’’

Ik haalde mijn schouders op.

‘’Ik denk niet echt dat seks de oplossing is.’’

‘’Oplossing voor wat?’’

De as van de halfopgerookte sigaret tikte Brit in haar ondertussen lege theekop af.

‘’Voor mijzelf.’’

‘’Jezus, Bob. Wat ben jij irriterend mysterieus bezig zeg. Wat wil je nou van mij?’’

‘’Jouw gezelschap voornamelijk.’’

Boos stond Brit op, het was overduidelijk dat zij op het punt stond om mij uit haar huis te gooien.

‘’Jij bent het meest verwarrende kind dat ik ooit heb ontmoet.’’

‘’Welcome to my life.’’

‘’Dus als ik het goed begrijp bel jij mij, na weet ik veel hoe lang op, om van mijn gezelschap te genieten terwijl je tegelijkertijd een spelletje speelt met de seksuele spanning?’’

Ik nam opnieuw een hijs.

‘’Ik heb gewoon besloten om een poosje celibaat door het leven te gaan.’’

‘’Wanneer heb je dat besloten dan?’’

‘’Net.’’

‘’Je weet echt hoe je een meisje zelfvertrouwen moet geven. Dus ik zoen jou en jij besluit een seconde later om de komende tijd geen seks meer te hebben?’’

‘’Zo ligt het niet Brit.’’

‘’Hoe zit het dan?’’

‘’Ik heb onlangs een.., laten we zeggen, interessante maar tegelijkertijd gênante situatie gehad met een lid van het betere geslacht.’’

Brit pakte de sigaret uit mijn hand, ging zitten en nam een laatste hijs voordat ze hem in de theekop gooide. Haar ogen zwierven doelloos door de kamer in de hoop dat ze woorden kon vinden om mij uit te schelden of te begrijpen.

‘’Plus je moet ook even realiseren dat ik maar een eikel ben die niet zo goed weet wat hij met zichzelf aan moet.’’

Ze zuchtte.

‘’Jij bent echt een tantaluskwelling, weet je dat?’’

‘’Een wat?’’

‘’Voor iemand die zoveel woorden gebruikt, weet je er bijzonder weinig van.’’

Onwetend wat ik moest zeggen keek ik Brit in stilte aan, met de hoop dat zij iets zou zeggen wat de hele sfeer zou veranderen.

Maar dat deed ze niet.

Minutenlang zaten wij in stilte op de kamer, waar de muziek op de achtergrond de ongemakkelijkheid enigzins verlichtte. Ik stak opnieuw een sigaret op en het geluid van brandende tabak klonk bijna hypnotiserend.

Het was vredig.

Oncomfortabel vreedzaam.

Af en toe liet Brit een diepe zucht los. Ook al kende ik haar nauwelijks, ik voelde me een complete eikel met de manier waarop ik haar aan het martelen was. Tegelijkertijd realiseerde ik me dat alle gebeurtenissen in mijn leven veel te veel sturing op mij hadden. Zij veranderden mij in deze stuurloze vlam die alles in zijn omgeving mee moest nemen in zijn eigen pijn.

Zonder dat ik het zelf doorhad staarde ik Brit aan. Ze moest het schuldgevoel in mijn ogen hebben gezien want toen wij eenmaal oogcontact maakte, verloste ze me met een klein verlegen lachje.

‘’Je bent een apart geval, Bob. Dat is het irritante eraan want het maakt jou een stuk interessanter.’’

‘’Eerder fucked up. Je moet mij zien als een fles drank. Op het begin is het allemaal chill, spannend en interessant maar als eenmaal de volgende ochtend aanbreekt en de kater aan jouw voeten staat word ik juist irritant, misselijkmakend en zweer jij jezelf het af om ooit nog iets met mij te maken te hebben.’’

Brit moest lachen.

‘’Kijk zo zie ik jou veel liever.’’

 ‘’Hé maar Bob, zullen we afspreken dat dit nooit gebeurd is?’’

‘’Whatever pleases you.’’

‘’Oke, oke. We beginnen gewoon opnieuw. Nu als vrienden, oke?’’

Brit stond lichtelijk neurotisch op en stak haar hand uit.

‘’Hoi, ik ben Brit.’’

Ik moest lachen.

‘’En jij zegt dat ik raar ben?’’

‘’Kom op.’’

Uiteindelijk stond ik ook op en pakte haar hand vast.

‘’Bob.’’

Brit keek enthousiast om zich heen en uiteindelijk keek ze mij weer aan.

‘’Dus, zullen we dan maar high worden en een film kijken?’’

Vorige post Volgende post