Ik zat samen met Damian en Kyra op hun balkon. De zon was ondertussen al langzaam ondergegaan en door een draadloos speakertje klonken nog wat zomerse klanken. Met zijn drieën hadden we al drie flessen wijn op, als viering dat Damian net klaar was met zijn tentamenperiode. 

Terwijl Damian en Kyra speels zaten te bekvechten om niets bestudeerde ik hen. Geen moment dat ik met hen omging voelde ik mij als een derde wiel. Zij hadden deze zeldzame dynamiek waarbij ik soms vergat dat zij al zo lang een relatie hadden. 

Het leek erop alsof elke dag een nieuwe was.  

Alsof ze elke dag opnieuw naar elkaar konden kijken, en iets zagen wat ze aantrekkelijk vonden. 

Kyra keek mij aan. 

‘’En wat vind jij ervan, Bob?’’ 

Ik schrok wakker. 

‘’Huh?’’ 

‘’Waar wij het over hadden.’’ 

Ik leunde naar voren. 

‘’Ik zat niet te luisteren en heb ook daadwerkelijk geen idee waar je het over hebt.’’ 

‘’Role playing.’’ Antwoordde Kyra zonder een spier te vertrekken.  

Ik trok een raar gezicht. 

‘’Wat is er daarmee?’’ 

‘’Nou, Katie en Giovanni vonden dat het niet kon. Iets met intimiteit ofzo.’’ 

‘’Wacht, wacht. Hold up.’’ 

‘’Katie en Giovanni?’’ 

‘’Ja, we hadden vorige week een dubbeldate met hen.’’ Verklaarde Damian luchtig. 

‘’Wat? En zoiets deel je niet met mij?’’ 

Damian haalde zijn schouders op. 

‘’Het is niet alsof jij een relatie hebt met Katie.’’ 

‘’Nee, maar dan mag ik deze shit toch wel weten?’’ 

‘’Nu weet je het toch.’’ 

Ik leunde naar achter in de half kapotte tuinstoel en stak een sigaret op. 

‘’En, wat vonden jullie van Giovanni?’’ 

Voor een seconde maakte Damian oogcontact met mij alsof hij op het punt stond iets te zeggen maar voordat hij de kans kreeg, vulde Kyra de stilte. 

‘’Ik vond hem best oké. Hij deed me een beetje aan jou denken.’’ 

‘’Wil je dat even heel snel terugnemen. Zulke dingen beledigen mij op een diep persoonlijk niveau.’’ 

‘’Zo erg is die jongen toch niet?’’ 

‘’Jawel, hij staat voor alles waar ik een hekel aan heb. Wist je dat hij een fucking lijst had vroeger? Een lijst met de meisjes waarmee hij naar bed is geweest en volgens mij hield hij ook bij welke hij had ontmaagd. Vertel mij dat je als vrouw zijnde daar ook niet een beetje van gruwelt?’’  

Kyra begon stilletjes te lachen. 

‘’Ben jij een vrouw dan, Bob?’’ 

‘’Dat zou wel veel verklaren.’’ Voegde Damian snel toe. 

Lachend nam ik een hijs. 

‘’Eigenlijk mag ik jullie helemaal niet.’’ 

‘’Kom op.’’ Zei Damian die ondertussen een slok wijn nam. ‘’Je houdt van ons en wij van jou. Ik weet zeker dat wanneer ik een poging op jou waag, dat je zo met mij in bed zou duiken.’’ 

‘’Je weet dat ik jou altijd zou doen, Damian.’’ Zei ik lachend. ‘’Die billen zijn onweerstaanbaar.’’ 

Uit het niets stond Kyra op. 

‘’Oké, dit is mijn queue om even op te ruimen, anders ben ik bang dat Damian weer een triootje voorstelt.’’ 

‘’Dat is nog niet eens een heel slecht idee, schat.’’ 

Zonder iets te zeggen gaf Kyra een zacht klapje op Damian zijn achterhoofd, pakte de borden van tafel en liep naar binnen.  

Ik wachtte tot Kyra binnen was en leunde naar voren. 

‘’Je meent toch niet serieus dat je Giovanni mag?’’ 

‘’Hell no!’’ Schreeuwde Damian uit. ‘’Wat een fucking gluiperd is dat dan.’’ 

‘’Right!?’’ 

‘’Ik wilde hem serieus een nipple twist geven.’’ 

‘’Had dat alsjeblieft gedaan.’’ 

‘’Kyra zei dat ik mezelf moest inhouden maar de manier waarop hij praat man. Elk woord uit zijn mond gaf mij de fucking rillingen en hij zat ook de hele tijd te flirten met Kyra, waar Katie gewoon bijzat.’’  

Ik tikte het as van mijn sigaret in de asbak. Ondertussen keek ik Damian aan, hij zat op zijn mobiel te kijken. 

‘’Ik snap echt niet wat vrouwen in hem zien. Zijn wij de enige die hem zien voor wat hij is?’’ 

Ik kreeg geen antwoord. 

‘’Damian!’’ 

Het enige antwoord wat ik kreeg was een ijskoude ‘’Wacht.’’. Zijn blik was ondertussen bloedserieus geworden en hij zat aandachtig iets op zijn mobiel te lezen. Wat het was, was voor mij een compleet raadsel maar uit het niets vloog hij met een harde ‘’Whooo!’’ van zijn stoel af.  

Als een idioot huppelde hij om de tafel heen en begon daarna wild te dansen. 

‘’What the fuck Damian? Wat doe je?’’ 

‘’Ik ben aangenomen!’’ Klonk er vrolijk uit zijn mond. 

‘’Voor geneeskunde?’’ 

Al dansend knikte hij. 

Toen ik het nieuws eenmaal verwerkt had vloog ik ook van mijn stoel af en ging enthousiast meedansen. Ergens hoopte ik altijd al dat hij werd aangenomen, hij verdiende het. Midden in mijn tuinsproeier dans, sprong Damian plots op. 

‘’Wacht! Wacht! We hebben hier andere muziek voor nodig.’’ 

Opnieuw pakte hij zijn mobiel uit zijn broekzak maar ditmaal zette hij een ander nummer op. Een paar seconden later klonk het nummer September op maximaal volume door de speakers. Damian kwam teruggelopen met een fles wijn in zijn hand en begon tegen mij aan te schuren. 

Ik deed met hem mee. 

En uiteindelijk stonden wij daar, de inmiddels geopende fles wijn nog steeds in Damian zijn hand, samen op het balkon met elkaar te schuren en luidkeels mee te zingen.  

Voor Damian betekende het een nieuwe, betere start. 

En voor mij. 

Voor mij was het fijn om weer eens goed nieuws te horen. 

Ook al was het niet mijn nieuws.  

Vorige post Volgende post