Mia lag nog te slapen in bed. Ik zat in haar een keuken een sigaret te roken. De zon was langzaam aan het opkomen en haar zachte zonnestralen belichtte de omhoog dwarrelende rook die mijn mond produceerde. Vanuit de keuken kon ik Mia in bed zien slapen. Ik wist niet of ze aan het dromen was, of dat ze dat altijd in haar slaap deed maar om de zoveel seconden klonk er een zacht knorretje vanuit de slaapkamer.

Het was schattig.

Ik tikte het as van de sigaret in de wasbak af en nam vervolgens weer een hijs. Langzaam maar zeker begon de alcohol uit mijn bloed te verdwijnen en geleidelijk kwamen de beelden van de dronken nacht terug. De wijnflessen die we hadden opgedronken, de onbeschaamde en onpersoonlijke seks en de weinige woorden die we hadden gewisseld.

En het feit dat ik gedurende dat alles, alleen maar aan Katie had gedacht.

Opnieuw keek ik naar Mia, die ondertussen alle dekens over haar naakte lichaam had getrokken.

Was zij maar een simpele vervanger voor Katie, een afleiding, of was het mijn onverzadigbare eenzaamheid die met alles content was? En Katie, was het echt zoals ik het allemaal in mijn hoofd had, of had ik alles teveel geromantiseerd?

Ging het überhaupt op dat moment nog om liefde? Gebruikte ik haar niet gewoon als metafoor om met mijn eenzaamheid om te gaan, zodat ik mezelf hoop gaf dat verlossing nabij was?

Ik nam nogmaals een hijs, blies de rook, gepaard met een zucht, naar buiten en drukte de sigaret in de wasbak uit. In een vogelvlucht liep ik naar de slaapkamer, pakte voorzichtig mijn mobiel uit mijn broekzak, deed de slaapkamerdeur dicht en liep in mijn onderbroek terug naar de keuken. Voor een paar seconden keek ik twijfelend naar het zwarte scherm op mijn telefoon maar uiteindelijk besloot ik toch om Katie te bellen.

Terwijl de telefoon over ging, voelde ik mijn maag draaien van de zenuwen. Na elk piepje hoopte ik haar stem te horen maar hoe meer piepjes passeerde, hoe meer ik de hoop verloor dat ze zou opnemen.

‘’Bob?’’ klonk er plotseling in een slaperige stem.

‘’Katie.’’ Zei ik.

‘’Wat is er?’’

‘’Niks, ik wilde even praten.’’

Er viel een stilte.

‘’Het is zes uur, je hebt me wakker gebeld.’’

‘’Oh, sorry?’’

Opnieuw was het even stil maar deze stilte werd snel verbroken door een luidde zucht van Katie.

‘’Giovanni ligt naast me, dus ik kan nu niet echt praten.’’

‘’Fuck Giovanni.’’ Zei ik met een iets te agressieve toon. ‘’Die jongen verdient geen nachtrust, of ochtendrust of hoe the fuck je het wilt noemen.’’

‘’Ben je dronken?’’

‘’Een beetje.’’

‘’Bob.., het is woensdag. Hoezo ben je nu dronken?’’

‘’Can’t a man have a nice buzz on a Wednesday morning?’’

‘’Wacht even.’’

Ik hoorde Katie opstaan uit bed.

‘’Ik snap jou echt niet, he.’’ Zei ze nadat het geluid van een met kracht dichtgeklapte deur klonk. ‘’Eerst ben je een lul, dan wil jij je verontschuldigen, kom je vervolgens niet opdagen, laat je een week niets van je horen en vervolgens bel je mij om zes uur ’s ochtends om te praten. Ik vraag me echt af of je altijd al zo bent geweest, maar ik het gewoon nooit heb ingezien of dat je nu plotseling zo mentaal gestoord bent geworden.’’

‘’Ik ben nooit echt normaal geweest.’’ Antwoordde ik met een moeilijk lachende toon.

Ik hoefde Katie’s gezicht niet eens te zien om de storm die er aan ging komen te voorspellen.

‘’Dit is geen grapje, Bob.’’ Zei Katie met een geïrriteerd toon. ‘’What the hell is er aan de hand?’’

‘’Niets.’’

‘’Bob, ik ben echt niet gewend dat je tegen mij liegt.’’

‘’Er is echt niets.’’

‘’Dan, voor de zoveelste keer, ben ik klaar met je. Maar dit keer echt.’’

Ik zuchtte, pakte een sigaret en stak deze op.

‘’Okee, wacht.’’

‘’Wat?’’

Ondertussen hoorde ik aan de andere kant geluiden.

‘’Schat wie is dat?’’ hoorde ik Giovanni vragen.

‘’Ik ben even met Bob aan het praten.’’

‘’Op dit tijdstip?’’

‘’Uhu.’’’

‘’Katie?’’ zei ik vragend, in de hoop dat Giovanni was opgerot.

‘’Wacht even.’’

‘’Kom terug naar bed schat.’’ Klonk Giovanni’s stem op de achtergrond. ‘’Je weet hoe goed onze ochtendseks is.’’

Ik wilde die vervloekte gast zo graag wat aandoen.

Voordat ik Katie kon vertellen dat ze Giovanni moest laten oprotten en hem het liefst nog een klap namens mij moest verkopen had Giovanni Katie’s telefoon al in handen. Op de achtergrond hoorde ik hoe Katie een zwakke poging deed om haar telefoon terug te krijgen maar aan haar stem te horen had ze het eigenlijk al opgegeven.

‘’Bob, ga even rukken ofzo.’’ Zei Giovanni.

Twee seconde later werd de verbinding verbroken en werd ik alleen gelaten met de luid piepende toon van de telefoon.

Godverdomme.

Wat wilde ik Giovanni op dat moment graag een mega harde nipple twist geven.

Vorige post Volgende post