Het was stil in de bibliotheek. Er hing een bepaalde rust in de grote ruimte. De enige hoorbare geluiden waren de voetstappen en het zachte gefluister van mensen om ons heen. Met een verloren dosis concentratie staarde ik naar mijn laptop hopend dat ik op een of andere manier de informatie kon absorberen zonder de vijftig pagina’s daadwerkelijk te lezen. Een zucht ontsnapte mijn mond. Waarom hadden ze nog geen breinchips zoals in de Matrix uitgevonden?

Nogmaals probeerde ik de concentratie te verzamelen maar opnieuw spookten de woorden van Mia door mijn hoofd. Ik kreeg ze maar niet van me afgeschud. Ze waren de reden dat ik vannacht niet had kunnen slapen en momenteel slurpten ze ook nog eens al mijn concentratie op.

Waarom voelde ik me zo kut, zo leeg? Stelde ik me aan of was er iets mis met mij? Hoorde ik me zo te voelen? Voelde iedereen zich zo?

Godverdomme.

Wat was er met me aan de hand?

Ik keek op van mijn laptop op en zag dat Damian onderuitgezakt aan zijn vierde kop koffie was begonnen. Zijn ogen keken verveeld naar het flikkerende scherm van zijn laptop. Hij zat overduidelijk in hetzelfde schuitje als ik.

Met een nog grotere zucht klapte ik mijn laptop dicht.

‘’Ik zit er echt doorheen voor vandaag, man.’’

Damian keek met zijn speelse oogjes op.

‘’I know your feel bro. Ik kan niet stilzitten en me al helemaal niet meer concentreren vandaag.’’

‘’Denk je niet dat het door al die koffie komt?’’

‘’Nee man, ik ben immuun voor cafeïne. Mijn bloed is allang vervangen door koffie ofzo.’’

Met een grijns keek ik Damian aan.

‘’Zullen we maar gaan roken?’’

‘’Jij met je roken altijd.’’ Zei Damian terwijl hij opstond. ‘’Je bent slecht voor mijn gezondheid, weet je dat.’’

‘’Come to the motherfucking dark side.’’

We liepen met onze spullen naar buiten en gingen voor de deur staan. Het moment dat we de deur uitliepen kreeg mijn huid een aanval van de koude lucht. De klok bij de bushalte liet me weten dat het al half 7 was. Dit was mijn leven geworden. Alsmaar op de universiteit doorbrengen terwijl mijn sociale leven langzaam doodbloedde. Ik wist niet of ik trots moest zijn over hoe serieus ik mijn studie nam of moest huilen over het feit dat ik langzaam een levenloze nerd werd.

Ik pakte mijn pakje sigaretten uit mijn jaszak, gaf er een aan Damian en pakte er zelf ook een. Terwijl ik probeerde mijn sigaret af te schermen tegen te wind met mijn ene hand en ondertussen aan te steken met de aansteker in de andere begon Damian:

‘’Hee Bob.’’

‘’Ja?’’ Mompelde ik met de net aangestoken sigaret tussen mijn lippen.

‘’Wat doe jij vrijdagavond?’’

‘’Hopelijk..’’ zei ik terwijl ik een teug nam van de sigaret. ‘’dronken worden. Hoezo eigenlijk?’’

‘’Heb je zin om met mij en Kyra mee te eten?’’

‘’Uehm.. ja, sure why not’’

Met een glimlach tikte Damian me op mijn schouder.

‘’Waar verdien ik eigenlijk deze eer aan?”

‘’Weet je nog de vorige keer toen je Kyra ontmoette? Toen met haar lingerie op je hoofd enzo.’’

‘’Hoe kan ik dat vergeten.’’ Zei ik lachend.

‘’Die keer hadden jullie elkaar niet echt goed ontmoet, en ik weet niet.’’ Damian nam een hijs van zijn sigaret en keek naar beneden. ‘’Ik breng veel tijd met je door dus het betekent wat voor me als je mijn wederhelft ook kent. Die shit vind ik belangrijk ofzo.’’

‘’Dat is mooi man.’’ Zei ik onwetend wat ik anders moest zeggen. ‘’Hee maar Damian.’’

‘’Mmm?’’

‘’Zou je zeggen dat we elkaar al goed kennen dan?’’

Opnieuw kwam die speelse blik in zijn ogen.

‘’Op zich.’’

‘’Zou je mij karakterloos noemen?’’

‘’Nee man. Hoe kom je daar bij?”’

‘’Mia.’’

‘’Mia?’’

‘’Ja, die chick waarmee ik moest speeddaten voor jou.’’

‘’Ooowh, zij. Maar zei zij dat dan?’’

Ik stopte de sigaret tussen mijn lippen en knikte.

‘’Fuck haar man. Ze weet helemaal niets.’’ Ondertussen nam Damian ook een hijs en vervolgde. ‘’Weet je wat het is, in het leven ben je een pimp of een hoer.’’

‘’Wat?’’

‘’Ja, moet je luisteren. Als hoer laat jij je gebruiken. Andere mensen hebben baat bij wat jij doet. Je doet alles wat iedereen je vertelt en incasseert al die vieze beschimmelde pikken. Als hoer loopt iedereen over je heen en maak je je zorgen over of mensen je mooi vinden maar als pimp neem jij de zaakjes in eigen hand. Jij bent degene die bepaald wie die vieze pik krijgt zonder dat jij hem zelf überhaupt hoeft aan te raken. Je neemt je eigen leven in handen zonder dat iemand daar iets over te zeggen heeft.’’

‘’Je bent een rare jongen, Damian.’’

‘’Dus wat ben jij Bob? De pimp of de hoer.’’

‘’Weet ik veel.’’

‘’Je bent een pimp of een hoer, Bob, niets meer, niets minder.’’

Vorige post  Volgende post